NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
هَارُونُ
بْنُ عَبْدِ
اللَّهِ حَدَّثَنَا
مَكِّيُّ
بْنُ
إِبْرَاهِيمَ
حَدَّثَنَا
الْجُعَيْدُ
عَنْ
عَائِشَةَ بِنْتِ
سَعْدٍ أَنَّ
أَبَاهَا
قَالَ
اشْتَكَيْتُ
بِمَكَّةَ
فَجَاءَنِي
النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَعُودُنِي
وَوَضَعَ
يَدَهُ عَلَى
جَبْهَتِي ثُمَّ
مَسَحَ
صَدْرِي
وَبَطْنِي
ثُمَّ قَالَ اللَّهُمَّ
اشْفِ
سَعْدًا
وَأَتْمِمْ
لَهُ
هِجْرَتَهُ
Aişe binti Sa'd'dan
(rivayet olunduğuna göre)
Babası (şöyle) demiştir;
Mekke'de hastalanmıştım. Nebi (s.a.v.) beni ziyarete geldi. Ve elini alnıma
koydu. Sonra göğsümü ve karnımı sıvazlayıp:
“Ey Allah'ım Sa'd'a şifa
ver ve o'nun hicretini tamamla" diye dua etti.
İzah:
Buhârî, merza; Müslim,
vesaya; Ahmed b. Hanbel 1,168-171.
Hz. Nebiin ziyaretine
giderek şifa bulması için dua ettiği zat Sa'd b. Ebi Vakkas (r.a) dır. Rasul-ü
Ekreminziya-ret esnasında elini onun alnına koyup göğsünü sıvazlaması, ona
yalnızlığını, rahatsızlığını unutturmak ve hastalığının şiddetini anlamak
içindir.
Hz. Sa'd'm bu
rahatsızlığı haccetü'l-veda'ya yani hicretin onuncu yılına rastlar.
Rasul-ü Zlşan
Efendimizin şifa bulması için, Hz. Sa'd'a dua ettikten sonra, ayrıca bir de
"Onun hicretini tamamla" diye dua etmesinin sebebi, onun hicret
ettiği yerde (Mekke'de) vefat etmesinin, hicretinin kemaline noksanlık
getirmesi endişesidir. Bu sebeple Hz. Nebi onun Mekke'de değil Medine'de vefat
etmesini arzu ediyordu. Ashab-ı kiram hicret edilen bir yerde ölmenin hicretin
kemaline eksiklik getireceğini bildiklerinden, hicret ettikleri yere tekrar
dönmekten çekinirlerdi.
Cenab-ı Allah Hz.
Nebiin; Hz. Sa'd için yaptığı bu duayı kabul edip ona şifa verdi. Hz. Sa'd bu
hastalıktan sonra hicretin ellibeşinci senesine kadar yaşadı. Irak'ın
fethinden sonra o yıl rahmeti Rahman'a kavuştu.